Francis Albert Sinatra

Francis Albert Sinatra urodził się 12 grudnia 1915 r. w Hoboken w stanie New Jersey. Był jedynym potomkiem włoskich imigrantów – Anthony’ego Marina i Natalii Della. Będąc w wieku 15 lat rzucił szkołę i postanowił dołączyć do swojego idola Binga Crosby. W 1935 r. dołączył do programu radiowego Major Bowes Amateur Hour. Podczas konkursu organizowanego w tym programie śpiewał i tańczył z trio The Three Flashes, a później wspólnie założyli zespół Hoboken Four. Wygrali pierwszą nagrodę i wyruszyli w trasę z Major Bowes Traveling Show, odbywając serię wystąpień scenicznych. Po kilku latach Sinatra był już rozpoznawalny i często puszczana go w różnych radiostacjach. Zatrudnił się w restauracji Rustic Cabin w New Jersey, gdzie śpiewał „do kotleta”. Tam znalazł go Harry James, który należał do zespołu The Music Makers. Zaproponował Frankowi miejsce w zespole jako główny wokalista.

Sinatra po 7 miesiącach odszedł od Jamesa I dołączył do orkiestry Tommy Dorsey’a. Tam uzyskał pierwsze muzyczne szlify i uznanie w oczach środowiska muzycznego. Za zarobione pieniądze rozwiązał umowę z Dorsey’em i rozpoczął solową karierę. Już po kilku pierwszych nagraniach i koncertach, wzbudził ogromny zachwyt wśród nastolatek, które podziwiały jego nacechowane emocjami wystąpienia.

Pierwszym muzyczny hit Sinatry powstał w 1939 r. wraz z zespołem Harrego James’a – „All or Nothing at all”. Upubliczniony został w 4 lata później, gdy wokalista śpiewał z Tommy Dorsey’s Big Band.

W 1946 roku Sinatra podpisał pięcioletni kontrakt z wytwórnia filmową M-G-M, co wymusiło na nim chwilą przerwę od tworzenia muzyki. Zajął się aktorstwem, występował w wielu filmach, gdzie ścieżkę dźwiękową wypełniały nagrane przez niego utwory. Pierwszy, który odniósł większy sukces to Anchors Aweigh z Gene Kelly, powstały w 1945 oraz On the Town, nakręcony w 1949.

Początek lat 50-tych XX wieku był trudnym okresem dla artysty. W 1951 r. zostawił żonę Nancy dla aktorki Avy Gardner. Z tego powodu ucierpiał jego wizerunek opiekuńczego ojca i przykładnego męża. Był częstym gościem pierwszych stron gazet, jego muzyczna, jak i filmowa kariera w tym okresie oceniania jest poniżej wszelkiej krytyki. Od „scenicznego dna” odbił się za sprawą roli Angelo Maggio w filmie From Here to Eternity z 1953 r. Za udział w filmie nie zainkasował wielkiej sumy pieniędzy, wziął jedynie 8 tys. dolarów, a resztę zostawił w kasie wytwórni. Za rolę Maggio uzyskał Oskara dla najlepszego aktora drugoplanowego.

Razem z Humphreyem Bogartem w 1955 r. założył The Rat Pack (Paczka Szczurów). Tak określali  grupkę przyjaciół, którzy wieczorami udawali się do klubów wypić trochę alkoholu i się dobrze zabawić. Pod koniec lat 50-tych i na początku 60-tych stanowili zgraną paczkę, razem występując na scenie oraz w filmach (Ocean's Eleven (1960), Sergeants 3 (1962), Four for Texas (1963), and Robin and the Seven Hoods (1964).

Kariera muzyczna Franka odżyła tuż po wstąpieniu do nowej wytwórni – Capitol Records. Podczas współpracy z producentem tejże wytwórni – Nelsonem Riddlem powstały najpopularniejsze albumy Sinatry, takie jak: Songs for Young Lovers, A Swingin' Affair, Come Fly With Me, Swing Easy, In the Wee Small Hours, and Songs for Swingin' Lovers. Koniec lat 50-tych, był więc dla artysty okresem prosperity. To wtedy nastąpił sceniczny „come back”. Frank znalazł się na szczytach list przebojów, a jego nazwisko stało się synonimem rozrywki. Ciężko pracował na sukces, podnosząc przy tym i tak już wygórowane standardy muzyczno-wokalne.

Jednak w  życiu osobistym nie układało mu się najlepiej. W 1957 r. postanowił się rozwieść z drugą żoną Avą. Po rozwodzie spotykał się z seks symbolami Hollywood - Elizabeth Taylor czy Lauren Bacall. W 1966 r. wziął ślub z młodszą o 30 lat, nieznaną aktorką, Mią Farrow. Po dwóch latach związku, para rozstała się, a Sinatra ożenił się po raz czwarty, tym razem z Barbarą Jane Blakely Marx, której pozostał wierny (prawdopodobnie) aż do śmierci.

W późniejszym okresie kariery Sinatrę oskarżano o kontakty z mafią. Mówiło się, że jego kariera była wspierana przez osoby powiązane ze środowiskiem przestępczym. John Edgar Hoover, szef FBI w latach 1924-1972, najwyraźniej wierzył w te oskarżenia, gdyż FBI zebrało ponad 2400 stron akt dotyczących muzyka. Sam Sinatra wielokrotnie zaprzeczał tym oskarżeniom. Nigdy też nie doszło do oficjalnego postawienia zarzutów. Z drugiej strony niektórzy twierdzą, że postać Johnny'ego Fontane – jednego z bohaterów książki i filmu Ojciec chrzestny – w znacznym stopniu opiera się na postaci Sinatry i jego rzekomych powiązaniach z mafią.

Sinatra kontynuował swoją karierę muzyczną aż do lat 90., kiedy to ukazał się album Duets, na którym usłyszeć można Sinatrę śpiewającego w duecie z innymi gwiazdami, m.in. Bono z U2. Sinatra dawał koncerty aż do 1995 roku, ale prawie 80-letni muzyk miał problemy z pamięcią i często musiał korzystać z promptera na którym wyświetlano teksty jego piosenek.

Równie często co o kontaktach z mafią, plotkowano o jego romansach oraz problemach osobistych - podobno nie rozstawał się z garścią 10-centowych monet od czasu, gdy porwano mu syna - Franka Jr., i porywacze domagali się rozmów tylko z budek telefonicznych. Karierę zakończył w 1995 mając 80 lat. Dwa lata później zmarł na atak serca. W pamięci słuchaczy pozostał na zawsze dzięki magii swego niepowtarzalnego głosu.

Dyskografia artysty:

• 1944 Swing and Dance with Frank Sinatra Columbia
• 1946 The Voice of Frank Sinatra Columbia
• 1950 Songs by Sinatra CBS
• 1950 Songs by Sinatra, Vol. 1 CBS
• 1950 Sing and Dance with Frank Sinatra Columbia
• 1953 Requested by You CBS
• 1954 In the Wee Small Hours Capitol
• 1955 Frankie Columbia
• 1955 Songs for Swingin' Lovers! Capitol
• 1955 Swing Easy Capitol
• 1955 Young at Heart Capitol
• 1955 Our Town Capitol
• 1956 Frank Sinatra Conducts Tone Poems of Color Capitol
• 1956 High Society Capitol
• 1957 Come Fly with Me Capitol
• 1957 Close to You and More Capitol
• 1957 Pal Joey Capitol
• 1957 Where Are You Capitol
• 1957 A Swingin' Affair! Capitol
• 1957 A Jolly Christmas from Frank Sinatra Capitol
• 1958 Come Dance with Me! Capitol
• 1958 Only the Lonely Japanese
• 1959 The Broadway Kick CBS
• 1959 No One Cares Capitol
• 1959 With Red Norvo Quintet: Live in Australia... Blue Note
• 1962 At Villa Venice, Chicago, Live 1962, Vol. 1 Jazz Hour
• 1962 At Villa Venice, Chicago, Live 1962, Vol. 2 Jazz Hour
• 1962 Sinatra & Sextet: Live in Paris Reprise
• 1963 The Concert Sinatra Warner
• 1966 Sinatra at the Sands Reprise
• 1987 The Sinatra Christmas Album
• 1990 Duets
• 1995 Duets II

Filmografia artysty:

1944 – Higher and Higher

1945 – The House I Live In

1945 – Podnieść kotwicę (Anchors Aweigh)

1946 - Burzliwe życie Kerna

1949 – Na przepustce (On the Town)

1953 – Stąd do wieczności (From Here to Eternity) – Oscar dla aktora w roli drugoplanowej

1954 – Suddenly

1955 – Guys and Dolls

1955 – Złotoręki (The Man with the Golden Arm) – nominacja do Oscara dla aktora w roli głównej

1956 – Wyższe sfery (High Society)

1956 – W 80 dni dookoła świata (Around the World in Eighty Days) (jako pianista)

1957 – Kumpel Joey (Pal Joey)

1958 – Długi tydzień w Parkman (Some Came Running)

1960 – Ocean's Eleven

1962 – Przeżyliśmy wojnę (The Manchurian Candidate)

1965 – Von Ryan's Express

1966 – Napad na królową (Assault on a Queen)

1968 – Detektyw (The Detective)

Na sam koniec kilka najbardziej znanych i rozpoznawalnych utworów Franka Sinatry:

1.     My Way
2.     Something Stupid
3.     New York, New York
4.     Let it Snow
5.     Fly Me to the Moon
6.     That's Life
7.     The One I Love Belongs to Somebody Else
8.     One For My Baby (And One More For The Road)
9.     Cycles
10.  They Can't Take That Away From Me

Bibliografia:

Biografia:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Frank_Sinatra

http://topics.nytimes.com/topics/reference/timestopics/people/s/frank_sinatra/index.html

http://www.spiritofsinatra.com/

http://www.answers.com/topic/frank-sinatra

Oficjalna strona artysty:

http://www.sinatra.com

autor: Michał Grygorczuk