Jan Sebastian Bach urodził się 21 marca 1685 r. w Eisenach w rodzinie mającej długie tradycje muzyczne. Najprawdopodobniej gry na skrzypcach nauczył go ojciec. Młody Bach bardzo wcześnie stracił rodziców i zmuszony był sam zarabiać grając na instrumencie. Opiekował się nim brat - organista w Ohrdurfie gdzie Jan Sebastian uczęszczał do liceum. W kantorowej szkole dostrzeżono talent ucznia i namówiono brata by wysłać młodego Bacha na nauki do mistrza Dietricha Buxtehude w Lubece. W wieku 15 lat Bach był sopranistą w kościele św. Michała w Luneburgu a potem (1707) został organistą w kościele św. Błażeja w Muhlhausen. Zawarł wtedy związek małżeński ze swoją kuzynką Marią Barbarą z którą miał siedmioro dzieci. W 1707 roku znalazł się na dworze w Weimarze również jako organista. Eksperymentował wówczas z różnymi stylami muzyki kościelnej czego owocem może być Toccata i Fuga D-dur. W 1714 roku został koncertmistrzem. Miał obowiązek co 4 tygodnie komponować nowy utwór. W 1717 roku udał się na "wycieczkę" do Drezna. Zapragnął wtedy zostać nadwornym muzykiem Augusta III Sasa. Opuścił Weimar ponieważ nie zdobył posady nadwornego kompozytora. Przeniósł się do Kuthen gdzie zajmował się orkiestrą dworską księcia Leopolda. W 1720 roku zmarła jego pierwsza żona. Z racji na konieczność zajmowania się dziećmi zmuszony był ożenić się powtórnie. Wybranką była sopranistka Anna Magdalena Wilcke. W 1722 roku Bach brał udział w konkursie na organistę w Lipsku. Został kantorem w parafii św. Tomasza. 1729 rok przyniósł mu posadę dyrektora Collegium Musicum. Dorabiał także jako nauczyciel łaciny w Lipsku. W 1733 starał się znowu o posadę na dworze Augusta III. Został kapelmistrzem kapeli dreźnieńskiej. Później także tworzył na poczdamskim dworze Fryderyka II Wielkiego. W 1749 roku przeżył tragedię jaką była szybko postępująca zaćma. Zmarł w Lipsku 28 lipca 1750 roku jako osoba niewidoma.
Reszta tekstu, czyli słów kilka o twórczości Bacha wejdź
Dzieła wybrane:
Chorałowe:
Orgelbüchlein (BWV 599-644)
Organowe:
Fantazje i fugi c-moll (BWV 537)
Preludium i fuga a-moll (BWV 543)
Toccata i fuga d-moll (BWV 565
Toccata i fuga E-dur (BWV 566)
Chóralne:
Magnificat D-dur (BWV 243)
Pasja według św. Mateusza (BWV 244)
Pasja według św. Jana (BWV 245)
Na instrumenty klawiszowe:
Zbiór 48 preludiów i fug "Das Wohltemperierte Klavier" (BWV 846-93)
Fantazja i fuga a-moll (BWV 904)
Wariacje Goldbergowskie (BWV 988)
Kameralne:
6 Sonat na skrzypce, flet i fortepian (BWV 1020-5)
Kunst der Fuge (BWV 1080)
Das musikalische Opfer (BWV 1079)
Orkiestrowe:
Koncerty brandenburskie nr 1-6 (BWV 1046-51)
Suita C-dur nr 1 (BWV 1066)
Do posłuchania:
Bibliografia:
1. Schweitzer Albert, Jan Sebastian Bach, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne 1987.
2. Zavarský Ernest, J. S. Bach, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne 1979.
Autorzy: Katarzyna Grabowska, Marek Ostaszewski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz